Wychowanie niedyrektywne- wspierające

W dzisiejszej dobie istnieje mnóstwo poradników na temat wychowywania dzieci. Ogólnie rzecz biorąc współczesna psychologia rozwoju dziecięcego skupia się na odchodzeniu od kar. Wychowanie niedyrektywne ma swoich zagorzałych zwolenników, ale jest ich wciąż niewielu.

 

Gdy mamy na myśli ten model wychowawczy, powinniśmy wiedzieć, że oznacza on rezygnację z kar i nakazów na rzecz pozytywnej motywacji, zachęty i konstruktywnej, nie raniącej krytyki. Nie oznacza to bynajmniej pozwalania na różne nieakceptowane przez społeczeństwo zachowania. Taka forma oznacza wychowanie wspierające. Opiekun pełni rolę przewodnika i instruktora, jest partnerem do rozmowy. Polskie społeczeństwo nie docenia roli dyskusji. Wychowanie niedyrektywne zakłada, że każde dziecko możemy nakłonić do zmiany zachowania przez rozmowę. Jednak gdy brzdąc chce wybiec na ruchliwą ulicę, wówczas musimy go powstrzymać bez względu na wszystko.
Dzieci, które miały okazję odczuć na własnej skórze wychowanie wspierające, są bardziej pewne siebie oraz mają wysokie poczucie sprawczości. Badania przeprowadzone w USA i Skandynawii dowodzą, że takie dzieci są niezwykle samodzielne i zajmują w przyszłości wysokie stanowiska w pracy.

 

Wychowanie niedyrektywne w Polsce jest jeszcze w powijakach. Lata zamknięcia granic i ograniczania swobód obywatelskich zrobiły swoje. O ile wychowanie wspierające jest dobrze rozumiane przez ogół społeczności, o tyle wychowanie niedyrektywne kojarzy się ze swawolą, krnąbrnością i mitycznym bezstresowym wychowaniem.
Psycholodzy prognozują, że trendy w wychowywaniu dzieci będą w przyszłości opierały się na współpracy i różnych formach wspierania dzieci przez opiekunów. Kary i nagany będą stanowiły niewielki odsetek wśród modeli wychowawczych i będą dotyczyły głównie biednych środowisk.

Możesz również polubić…